Into The Wild

Χθες το βράδυ είδα την ταινία Into the Wild που έχει γράψει και σκηνοθετήσει ο Sean Penn, βασισμένος στην αληθινή ιστορία ενός 23χρονου, του Christopher Johnson McCandless, που περιγράφεται στο βιβλίο του John Krakauer.

Στην αρχή νόμιζα ότι ο πρωταγωνιστής δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένας νέος που ήθελε απλά να εκδικηθεί τους άπληστους και χωρίς κατανόηση γονείς του, αλλά τελικά κατάλαβα ότι δεν ήταν έτσι. Δεν ήταν ένας επαναστάτης χωρίς αιτία αλλά ένα σκεπτόμενο άτομο που τολμούσε να κάνει τις σκέψεις του πράξεις. Δεν τον ενδιέφεραν τα χρήματα, η καριέρα, η επιτυχία. Θεωρούσε ότι το μόνο που κάνουν τα χρήματα είναι να κάνουν τους ανθρώπους "πιο επιφυλακτικούς" και τίποτα παραπάνω. Γι'αυτό τα παράτησε όλα και ξεκίνησε το μακρινό ταξίδι για τον προορισμό της ζωής του, την Αλάσκα, χωρίς να πει τίποτα σε κανέναν.

Αυτό που μου άρεσε τόσο σ'αυτή την ταινία είναι το γεγονός ότι τελικά κατάφερε να ανακαλύψει τον εαυτό του και την αλήθεια του μέσα από αυτό το ταξίδι. Απέρριψε την κοινωνία μόνο και μόνο για να συνειδητοποιήσει στη συνέχεια ότι δεν είναι άνθρωπος που θα μπορούσε ποτέ να ζήσει στην απομόνωση. Και παρόλο που πίστευε ότι δεν χρειάζεσαι ανθρώπους γύρω σου για να είσαι ευτυχισμένος, τελικά κατάλαβε ότι "η ευτυχία αξίζει μόνο όταν την μοιράζεσαι με άλλους". Ωστόσο, επέλεξε πρώτα να δει την άλλη όψη του νομίσματος προτού αποφασίσει τι ζωή ήθελε να ζήσει αντί απλά να δεχτεί τη ζωή που του προσέφεραν οι άλλοι. Αντί να ζήσει συμβατικά επέλεξε να ψάξει ο ίδιος πού βρίσκεται η αλήθεια.

Η ειρωνεία βέβαια είναι ότι το όνειρό του και αυτή η ανάγκη του να ανακαλύψει τον εαυτό του τον παγίδευσε και τελικά τον σκότωσε. Πήρε τις απαντήσεις που γύρευε και ανακάλυψε την αλήθεια, αλλά στην περίπτωσή του η σοφία δεν ήρθε μόνη, συνοδευόταν από το θάνατο. Και αυτή η κατάληξη με έκανε να αναρωτηθώ αν τελικά αξίζει να ακολουθούν οι άνθρωποι τα όνειρά τους και να ψάχνουν απαντήσεις, δεδομένου ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να τους σκοτώσει - κι αν όχι κυριολεκτικά, ο θάνατος μπορεί να έρθει με πολλές μορφές, έτσι δεν είναι; Αλλά κι από την άλλη, αν δεν προσπαθήσεις να ανακαλύψεις τι θες και τι χρειάζεσαι, μπορεί και να καταλήξεις να ζήσεις μια ζωή που ποτέ δε θέλησες, σωστά;

Δεν ξέρω...υπάρχουν άνθρωποι που δε νοιάζονται να βρουν απαντήσεις σε τίποτα κι άλλοι που σκέφτονται πάρα πολύ...υπάρχουν άνθρωποι που δεν αφιερώνουν ούτε λεπτό στο να σκεφτούν τι πραγματικά θέλουν κι άλλοι που περιπλανιούνται αδιάκοπα προσπαθώντας να βρουν απαντήσεις και να ανακαλύψουν τους εαυτούς τους...

Δεν είμαι σίγουρη - ούτε και θα είμαι ποτέ - για το ποιοι απ'αυτούς είναι πιο ευτυχισμένοι τελικά...